Posted by Tokaj jest białym winem deserowym, produkowanym w regionie winiarskim Tokaj-Hegyalja (północno-wschodnie Węgry i południowo-wschodnia Słowacja). Jego sława sięga XV wieku, gdy wino z tego regionu, zwane w Polsce węgrzynem, zaczęło podbijać Europę.
Do produkcji Tokaju używa się owoców szczepu furmint (nazywa się tak także lżejszą odmianę wina), który stanowi 70% uprawianych w rejonie winorośli. Pozostałe szczepy wykorzystywane do produkcji trunku to: hárslevelű (ok. 30%), sárgamuskotály (żółty muscat), zéta (dawniej oremus – krzyżówka szczepów furmint i bouvier), kövérszőlő i kabar (krzyżówka szczepów hárslevelű i bouvier).
Tokaj swój charakterystyczny smak i aromat zawdzięcza specyfice klimatu, panującego w rejonie Tokaj-Hegyalja. Mamy tam upalne lato, deszczową i mglistą jesień oraz mroźną, słoneczną i suchą zimę, do tego wulkaniczna gleba oraz wyjątkowy efekt, spowodowany szlachetnym spleśnieniem winogron (botrytyzacją – od nazwy pleśni Botrytis cinerea). Na smak tego wina wpływa również przechowywanie go dojrzewającego w niewielkich beczkach (130-220 l) w głębokich, wyrytych w ryolitowym tufie, chłodnych oraz bardzo starych piwnicach (600–700 lat), gdzie temperatura osiąga 10–12 °C, a wilgotność 88-92%, co sprzyja powstawaniu innej szlachetnej pleśni (Cladosporium cellare). Można wyróżnić dwa główne rodzaje Tokaju: szamorodni, otrzymywany z moszczu tłoczonego z niesortowanych winogron i aszú – dosładzany wybranymi podsuszonymi winogronami.
Wytrawny Tokaj, przygotowany ze szczepu furmint ma posmak łagodnie cytrusowy, z subtelną nutą białych kwiatów i miłą ledwo wyczuwalną goryczką, rześki i lekki. Trunek ten, gdy jest odpowiednio schłodzony, wspaniale komponuje się z halászlé, zupą rybną.